Gedragscode in tijden van Coronavirus

Beste,

Het coronavirus en zijn spoor van uitzonderlijke maatregelen bezorgt begrijpelijkerwijze stress aand de bevolking.

Hygiënemaatregelen en regels om de besmettingrisico’s te verminderen zijn nu bekend en we komen daar niet meer op terug.

Maar hoe kan de wetenschap ons helpen om te gaan met de stress die deze pandemie voor de meesten van ons veroorzaakt op weldra chronische wijze en wat kunnen we concreet doen om ons zo effectief en sereen mogelijk aan te passen?

NeuroLead biedt u 3 manieren om de krachten van uw hersenen te mobiliseren zich aan te passen aan Covid-19: Aanvaarding, COVI-Bewustwording en de 5 C’s van Actie.

Aanvaarding

Het eerste idee is dat we, om ons aan te passen, eerst moeten accepteren de realiteit te zien zoals die is, of we dat nu leuk vinden of niet.  Het is geen kwestie van machteloos toekijken of blinde goedkeuring, maar veeleer om informatie getrouw aan te nemen en het onder ogen zien van de realiteit die zich aan ons opdringt met maximale helderheid en waakzaamheid.

De keuze die we hebben is om gedachten als: “Het is niet mogelijk! Maar waarom ik? Het had nooit mogen gebeuren… Het is de schuld van…” op te geven en ons er niet meer aan vast te klampen. Om verstijfde gedachtegangen als “Ik zal dat nooit doen…deze maatregelen zijn voor anderen…ze zijn gek…Ze beseffen niet…Echt niet…” te laten varen. We hebben de keuze om los te laten, om te accepteren wat is en wat niet te controleren valt, om ons te concentreren op wat we wel kunnen controleren in “oplossingsmodus”.

Aanvaarding betekent dat we moeten erkennen dat soms “shit happens“, zoals onze Angelsaksische vrienden zeggen. Laten we ons dus concentreren op “Let’s clean the shit…“, laten we de veiligheids-, inperkings- en interactiemaatregelen die de relevante deskundigen ons vragen te volgen, naar de letter toepassen. En voor de rest, laten we twee keer nadenken in plaats van één, en ons best doen…

COVI-BEWUSTWORDING

Het tweede idee dat we met u willen delen is COVI…

Laten we niet vergeten dat stress in principe onze beste vriend is, zolang die maar van korte duur is. Stress is de algemene mobilisatie van ons lichaam en onze geest om met een bedreiging om te gaan. De gazelle die de aanval van de leeuwin ontvlucht…

Stress wordt pas negatief wanneer zijn intensiteit onze weerstandscapaciteiten overstijgt – we spreken dan van trauma’s – en vooral wanneer stress chronisch wordt, het is te zeggen dat stress blijft duren in de tijd, zonder mogelijkheid tot herstel, en onze fysiologie verhindert om terug te keren naar zijn normale toestand. Gazellen lopen niet de hele dag door…

Sinds de wetenschap stress bestudeert, heeft het kunnen aantonen dat er slechts vier dingen zijn die de mens biologisch onder stress zetten, vier dingen die een meetbare stijging van het stresshormoon – cortisol – veroorzaken in ons bloed. Dat is goed om weten, want het geeft ons een doelwit en weerhoudt ons ervan ons onnodig te verspreiden. Deze 4 dingen worden samengevat onder het eenvoudige acroniem: cOVI

• Controle (gebrek aan): is het gevoel geen controle of invloed of macht te hebben over een situatie. Inderdaad, de verspreiding van dit virus kan oncontroleerbaar
• Onvoorspelbaar: is de perceptie dat een situatie ons nu op een onverwachte manier overkomt en ons overrompelt, of dat de toekomstige situatie onvoorspelbaar is, waardoor we in gevaar komen. Ook hier is het duidelijk dat we met Covid-19 maximaal in het onvoorspelbare
• Verandering: Het is de perceptie dat wat er met ons gebeurt onbekend is, nieuw is, onze mentale patronen verschuift en ons uit onze comfortzone haalt… Covid-19 is een verandering die onze individuele en collectieve aanpassingscapaciteiten uitdaagt.
• Ik: Door onze overleving, onze baan, onze waarden, onze relaties te bedreigen, raakt het coronavirus ons “Ik”, ons Dit is alles wat vragen oproept over wie we zijn: onze waarden, onze overtuigingen, onze persoonlijkheid, onze werkzekerheid, ons sociaal imago, enzovoort.

Een stressvolle situatie kan een of meer COVI-elementen in ons beïnvloeden. Elk van ons is gevoeliger voor een of meer van deze elementen, afhankelijk van onze persoonlijkheid. Maar het is duidelijk dat Covid-19 alle 4 stresspatronen in verschillende mate aanzet.

We kunnen dit canvas gebruiken om de bron van onze stress te identificeren, om ons bewust te worden van wat ons persoonlijk het meest raakt, om te begrijpen en uit te drukken wat we voelen, en om ons vervolgens te richten op onze acties.

Eens u weet wat u het meeste raakt, kunt u inderdaad op een specifieke manier reageren. Als uw grootste angst bijvoorbeeld onvoorspelbaarheid is en uw huidige aanpak (er met anderen over praten, of er net helemaal niet over praten en doen alsof uw neus bloedt) niet helpt om u te kalmeren, dan kan u misschien een effectiever “Plan B” bedenken, zoals het praten met een expert, of het verkrijgen van informatie uit betrouwbare bronnen. Zo blijkt bijvoorbeeld uit statistische curven vanuit China of Zuid-Korea dat de getroffen maatregelen doeltreffend kunnen zijn om de besmetting te verminderen. De curven geven tevens aan wanneer er verbetering kan worden verwacht: op het moment van schrijven is er in China geen enkel nieuw endogeen geval uitgebroken. Op deze manier vermindert de onvoorspelbaarheid en dus ook uw stress.

Kortom, door te kiezen voor een eigen COVI-diagnose kunt u zich bewust worden van en streven naar de uitvoering van een adequaat “Plan B” op elk van deze punten.,

De 5 C’s van Actie

Om de meest adequate “B-plannen” op punt te zetten, is het derde idee om de “5 C’s” te gebruiken.

De 5 C’s zijn afgeleid van wetenschappelijk onderzoek naar wat mensen concreet heeft geholpen om veerkrachtig te zijn tijdens rampscenario’s (natuurrampen, bedrijfsherstructureringen, persoonlijke gebeurtenissen) en om sterker dan voorheen terug te kaatsen. Het is een mengeling van Growth Mindset, d.w.z. het vermogen om gebeurtenissen te gebruiken om te leren en op een bepaalde manier te evolueren (dit wordt “posttraumatische groei” genoemd in plaats van “posttraumatische stress”) en “Hardiness” (het vermogen om moeilijke omstandigheden te doorstaan). Inderdaad, studies tonen aan dat heel weinig mensen “neutraal” uit een ramp komen: ofwel duiken ze onder ofwel worden ze sterker. We moeten dus een keuze maken. Welke kant wilt u op?

Onderzoek toont aan dat degenen die sterker uit een traumatische gebeurtenis komen, 5 acties uitvoeren die met “C” beginnen:

1. 1. Change/Veranderen: de manier waarop we onze emoties zien en interpreteren veranderen. Onze emoties zijn vitaal en nuttig. Om te beginnen informeren ze ons over de toestand van onze behoeften en bieden ze een eerste snelle gedragsrespons om ons beter aan te passen aan de situatie om zo onze behoeften tevreden te stellen. Angst dwingt ons bijvoorbeeld om actie te ondernemen om ons veilig te stellen. Woede geeft ons energie om “iets te doen”. Het is daarom belangrijk om onze emoties niet te ontkennen, maar eerst te luisteren naar hun boodschap en deze vervolgens op een constructieve manier te herformuleren om te voldoen aan de behoeften die zij naar voren brengen. Voorbeelden hiervan zijn :
      1. “Ik ben bezorgd over de epidemie (voor mij, voor mijn familie, …)” => mijn behoefte is fysieke veiligheid => zeg niet “Ik ben kalm” omdat het niet waar is, cortisol stijgt in uw bloed, dus gebruik het in uw voordeel: herformuleer door te zeggen “ik ben waakzaam“, “ik ben voorzichtig”, “ik help mijn familie om de risico’s te verminderen”, “Ik ben attent“, “Ik sta op wacht“, enz. Merk dat het een gevoel geeft van doen in plaats van ondergaan en dat uw energiepeil verandert.
      2. “Ik erger me aan al die beperkingen die me worden opgelegd (in de winkels, thuis, op het werk, enz.)” => noodzaak om actie te ondernemen => herformuleer in “Ik ben betrokken bij het beheer van de situatie”, “Ik heb de energie om te doen wat ik kan…”, “Ik ben bezig om een oplossing te vinden”
      3. “Ik voel me hulpeloos” => nood aan hulp => “Ik heb hulp nodig / ga hulp vragen (om mijn boodschappen te doen, te begrijpen wat er aan de hand is, etc.)”

“Ons leven is wat onze gedachten ervan maken,” zei keizer Marcus Aurelius. Maar vergeet niet dat gedachten met woorden zijn opgebouwd. Kies de woorden die je helpen, niet de woorden die je belasten.

1. Challenge/Uitdagen: de situatie uitdagen, het anders zien. Het idee is weer om te doen in plaats van te ondergaan. Het gaat erom de situatie te herinterpreteren naar actie toe.
   1. In plaats van “Het is een grote bedreiging” => kies iets als “Het is een grote uitdaging”. Let op de nuance, je ondergaat een bedreiging, maar gaat een uitdaging aan.
   2. “Het is ondraaglijk om opgesloten te zijn” => “het is de opportuniteit om eindelijk te doen wat er nooit van komt” (het huis opruimen, een artikel schrijven, vrienden bellen, …)
2. Commit/Engagement, betrokkenheid: in tijden van grote stress hebben we de neiging om ons terug te trekken, om de verantwoordelijkheid aan “anderen” over te laten. Degenen die er het beste uitkomen, doen net het tegenovergestelde. Ze doen mee en engageren zich: “hoe kan ik nuttig zijn, hoe kan ik erbij horen, hoe kan ik deelnemen, hoe kan ik helpen, waar kan ik dienen, hoe kan ik op de hoogte blijven…? ” Engageer je en doe mee aan de collectieve actie.
3. Control/Controleren: stress is in de eerste plaats machteloosheid, de indruk dat men niet de middelen heeft om zijn ambities te verwezenlijken of aan zijn eisen te voldoen, de perceptie dat men niet de macht heeft om aan zijn verantwoordelijkheden te voldoen, het gevoel alles te ondergaan, overvallen worden door doldraaiende gedachten, enz. Degenen die terugkaatsen zijn degenen die doldraaiende gedachten vervangen door actie met een eenvoudige zin: “wat is in deze situatie het kleinste dat ik onder controle heb / dat ik kan doen?” En ze richten hun aandacht, hun denken en hun gedrag uitsluitend op dit. Ze ondernemen actie. Het maakt niet uit hoe groot of hoe klein de actie is, het belangrijkste is om uit de machteloosheid te komen: “Ik maak mijn eigen maskers” of “Ik maak mijn eigen zeepvrije wasgel (wat sommige winkels doen), “Ik was mijn handen elke keer, ik laat de kinderen zien hoe het moet, ik voorzie in wegwerphanddoeken en een gesloten vuilnisbak, ik organiseer alles zo goed mogelijk,“, “Ik ga wandelen om mijn immuniteit te versterken“, “Ik zoek informatie op”, enz.
4. Connect/Verbinden: last but not least, zijn we allen sociale wezens. Wie positief terugkaatst, trekt zich niet terug in zichzelf, maar verbindt zich met anderen... zelfs in afzondering – lang leve sociale netwerken, ontmoetingsoplossingen en het internet: ze doen twee eenvoudige dingen:

1. Als ik hulp nodig heb, vraag ik om hulp...
2. Ik bied mijn hulp aan voor degenen die het nodig hebben => binding en vrijwilligerswerk versterkt de immuniteit, onder andere

En als je verantwoordelijk bent voor andere mensen, je familie, je team als je manager bent, vergeet dan niet de verbinding en interactie tussen jullie te organiseren.

We zullen ons allemaal, vroeg of laat, gemakkelijk of met moeite, individueel en collectief, aanpassen aan deze pandemie.

En we gaan veel leren.

Deze leerschool zal ons leven veranderen.

Het hangt af van onze keuzes.

NeuroLead biedt u deze kleine druppel in de zee aan om u daarbij te helpen.